Maandag 20 juli... ja ik heb inderdaad wat verslagen overgeslagen ivm drukte. M'n 16e zomerpendel van dit seizoen begon alweer om 7:15 uur in Enschede, daar kwam aanvoer chauffeur Jan-willem weer met busje 37 aangereden. Koffers erin en toen richting Maarheeze, de bus zat namelijk al helemaal vol. We waren zodanig vroeg dat ik voorstelde een pauze te maken bij Oss bij de BP, daar lekker onder het genot van een kopje(bekertje) koffie en een sigaretje wat met de mensen kletsen.
Om 10:30 uur kwamen we aan bij het wisselpunt in Maarheeze, mooie tijd dus.
Een dik uur later kwam m'n bus ook het wisselpunt opgereden, bus 32. Ik pakte cateringkar 32 en liep naar de bus, in het hoogseizoen zijn de karren genummerd erg makkelijk en overzichtelijk. In het magazijn staan dan een stuk of 45 karren, best veel dus.
Dus hop de catering ingeladen en alles in orde gemaakt, de vorige pendel zat ik ook op de 32 en had de vorige dag al een paar dingen klaargezet. Scheelt een berg kost niks, lol.
Ondertussen (klinkt spannend hé) waren chauffeurs Pepijn en Bart S ook al in Maarheeze en niet lang daarna kon de wissel beginnen. Dat begon al goed, er kwam iemand aan met een koelbox bijna ter grootte van een Amerikaanse koelkast. Beetje overdreven maar dan nog, achterin dat ding. Voor de rest verliep de wissel rustig en al snel konden we koers zetten richting Nerderweert en Maastricht, daar was goed te merken dat het hoogseizoen is.
Ik kreeg iemand mee tot Maastricht om mee te kijken, toekomstige stagiaire Fleur . Ik vond dat ze het erg goed deed voor de eerste keer. Iets na Nederweert was ik al klaar met m'n eerste ronde dus konden we mooi oefenen, bekertjes water op het dienblad en tasje met fris aan de armen en lopen maar. Dat ging erg netjes, complimenten fleur!
Vanaf Maastricht waren we compleet en gingen we richting de Belgische grens, uiteraard eerst zwaaien naar José die 4 keer per week alle bussen in en uit zwaait. (Haar man was chauffeur en reed ook altijd voor solmar en is al een behoorlijk aantal jaren geleden overleden, een natuurlijke dood wel te verstaan. )
Pepijn deed het welkomstwoordje en daarna begon ik weer met lopen, het ging voor het hoogseizoen zijnde best wel goed:). Toen we al een behoorlijk stuk in de Ardennen waren prees Bart de AC menuutjes aan, dat deed hij erg leuk.
Nadat we hadden getankt gingen we op weg richting het AC restaurant te Arlon, er moesten van 45 bussen mensen worden voorzien van een warme hap. Veel woorden wil ik er niet aan vuil maken maar wij gaan invervolgt onze dinerstop houden bij Lunchgarden in het centrum van Arlon...
Iets later dan geplant vertrokken we richting longwy, een binnendoor weg zodat je niet de kans loopt in de file te staan bij de grens.
Nu twee uurtjes rijden en dan zullen we arriveren bij de stad toul waar we onze volgende pauze maken, ondertussen hadden we een animatiefilm op gezet. De mensen op het benedendek vonden ons drieën voorin al animerend genoeg, de vliegenmepper diende als gitaar, het dashboardkastje als piano en meezingen maar met de nummers op de I-pod.
Aangekomen op Toul was het weer eens flink ouwehoeren met de chauffeurs van bus 35 ook van Litax reizen, zo maak je van elke pendel weer iets leuks.
Pepijn reed weer verder richting Dijon en bij Beuane maakte we onze volgende ruime pauze, de mensen hebben dan de tijd zich op te frissen en klaar te maken voor de nacht. We waren namelijk iets later en dan stoppen we niet meer iets achter Lyon omdat de meeste mensen dan al slapen. Bart nam het stuur weer over en reed richting de mooie stad van de vele bochten en de dames van plezier, Lyon. Daar hadden de fransen moeite het gaspedaal te vinden en zodoende reed het er niet echt lekker door. Na het bochtenwerk deed ik m'n laatste ronde en maakte ik m'n bedje op en ging lekker slapen.
Een paar uur later maakte ik een blunder eerste klas, ik dacht dat Pepijn me wakker maakte dus hop bedje aan de kant spray spray, gel gel, poets poets en kleren aan. Ik loop naar achter en zag dat de pergulators nog niet aan stonden. Liep weer naar voren en een beetje chagrijnig deed ik ze zelf aan. Nu komt het... Had Pepijn blijkbaar gevraagd ofdat m'n slaap op was en ik verstond dat niet en bromde maar wat terug en ging verder met aankleden, was het blijkbaar nog maar 4:15 uu! En wilde het maar niet geloven! Heb op elke klok gekeken En Pepijn maar lachen, ik kon er achteraf ook wel om lachen. maarja na een uur voorin zitten te knikkerbollen maakte we de mensen wakker bij de grens en begin ik met m'n koffieronde. Een stop gemaakt bij girona, daarna afrekenen met de mensen, schoonmaken en toen kwamen we aan in tordera waar de 'solmarbabes' een welkomstwoordje doen. Altijd aardige meiden, jammergoenoeg was Yvette ziek anders hadden we van haar een ontbijtje gekregen.
Nu nog mensen uitventen, bus neerzetten, poetsen en rusten. Moet zeggen heb nadat we even naar het strand waren geweest heerlijk geslapen, lukt ook wel als je drie uur nachtrust hebt gehad haha.
S’avonds hebben we lekker bij het hotel (indalo) gegeten op de boulevard, een lekkere pizza, salade en verse aardbeien als dessert. Heerlijk.
De terugreis ging weer zoals altijd weer lekker vlot, we waren nog maar net vertrokken en de mensen beneden lagen zowat alweer in het gangpad van het lachen. Kwam ook wel een beetje doordat het Maastrichtenaren waren en Bart komt daar ook vandaan. Met de catering liep het eigenlijk ook wel goed dus niks te klagen. Voor we het wisten waren we alweer terug in Maarheeze om 13:45 uur. Catering weer uitladen en opruimen in het magazijn en vlak daarna begon de wissel al. Ik ging met de afvoer bus mee naar huis dat was weer bus 37 en daar reed Aubry een keer de afvoer mee, was wel leuk. Al om al weer een vlotte en gezellige pendel. Zoals Bart zei: als je thuis komt lijkt het net ofdat je maar één dag bent weggeweest.
Vrijdag 23 juli weer met de 32 mee, met Stan en Pepijn. De drie musketiers :)
